İçindekiler:
Annem her zaman "Söyleyeceğin güzel bir şey yoksa, hiçbir şey söyleme" derdi. Dürüst olmak gerekirse, onun tavsiyelerini her zaman takip etmiyorum, ancak çoğunlukla sözlerimle olumlu bir etki yapmaya çalışıyorum. Benim çabalarım da yeni anneleri destekleme konusunda iki katına çıkıyor. Tecrübelerime ve bir kültür olarak, yeni annelere en iyi şekilde sorunlu ve en kötü ihtimalle potansiyel olarak zararlı şeyler söyleme eğilimindeyız. Öyleyse güven bana, yeni annelerin alabilecekleri her türlü yardıma ve desteğe ihtiyaçları olduğunu ve onlara verebileceğimizi söylediğimde bana güvenin.
Çoğu insanın, yeni doğan çocuğuna bakmak için mücadele eden yeni anneye kasten kaba davranma yollarından gittiğini sanmıyorum. Fakat bir bütün olarak, çoğu zaman tanışması tamamen imkansız olan yeni anneler için haksız ve gerçekçi olmayan beklentilerimiz var. Bu yüzden, sık sık, yeni annelikten bahsetmek bile, bir annenin bir şekilde başarısız olduğu gibi hissetmesine neden olabilir ve sadece yeni annelik hakkındaki toplumsal bakış açımız romantikleştiğinden ve bununla yüzleşmeden imkansız bir şekilde sahte olduklarından dolayı.
Örneğin, insanlar neredeyse doğuştan takıntılı görünüyor, sanki romantik ve güzel bir şey. Aynısı sadece emzirmek, doğumdan hemen sonra bebeğin ağırlığını kaybetmek ve bulanık, doğum sonrası yaşamınızın her dakikasının her saniyesinde mutlu olmak için de geçerlidir. Bunların imkansız olduğunu söylemiyorum, ancak sosyal olarak amaçlanan bu hedeflere ulaşmak, yardım, maddi imkanlar ve destekleyici bir ortak olan ayrıcalıklı anneler için bile inanılmaz zor.
Yeni annelerle nasıl konuşacağımız önemlidir ve aslında bu gerçekçi olmayan beklentilere delik açabilir, böylece yaşamlarımızdaki doğum sonrası kadınlar sanki pratik olmayan bir ideal elde edemiyorlarmış gibi hissetmezler. Bunu akılda tutarak, ve her zaman daha iyisini yapmak için daha iyi çaba gösterebileceğimiz ve daha iyi olabileceğimiz için, işte hepimizin yeni annelere söylediğimiz bazı sorunlu şeyleri: