İçindekiler:
- 1. "Flanders Alanlarında" John McCrae tarafından
- 2. "Vigil Garip Ben Bir Gece Sahada Kaldı" Walt Whitman tarafından
- 3. "Dulce et Decorum Est" Wilfred Owen tarafından
- 4. Carl Sandburg tarafından "Çim"
- 5. Herman Melville'in "Shiloh: A Requiem"
- 6. John Greenleaf Whittier'den "1862 Savaş Savaşı"
- 7. Gerard Manley Hopkins tarafından "Barış"
Çok sayıda insan için, Anma Günü üç günlük bir hafta sonu ve harika aşçılar anlamına gelir. Elbette, günü arkadaşlarınız ve ailenizin arkadaşlarıyla birlikte geçirmekle geçirmek harika, ama bir an için bu olayın arkasındaki kasvetli tarihi yansıtmak da çok önemli. Birkaç Anma Günü şiirini okumak, ülkelerinin güvenliğini sürdürürken bütün savunmalarını veren askerleri takdir etmenize yardımcı olacaktır.
Amerikan İç Savaşı'nı takip eden yıllarda ortaya çıkan Anma Günü, History.com tarafından açıklandığı gibi, ABD ordusunda hizmet ederken ölenleri onurlandıran resmi bir federal bayramdır. Mezarlıklara veya anıtlara yapılan ziyaretlerle günü gözlemlemek yaygındır. Şimdi Mayıs ayının son Pazartesi günü yıllık olarak gözlemlenen bu tatil, ABD ordusunu onurlandıran özel hizmetlere ve geçit törenlerine katılmak için de kullanılıyor.
Bu yüzden, ülkelerinin hizmetinde hayatlarını kaybedenlerin onuruna, bu şiirleri okumak için bir dakikanızı ayırın ve hatta sosyal medya hesaplarınızda birkaç satır bile paylaşın. Savaşın korkuları, düşünülemez asker cesaretleri ve daha barışçıl bir dünyaya duyulan arzu üzerine yapılan bu meditasyonların eve çarpması kesin. Kendi arkadaşlarına, ailene ve özgürlüğüne yansıtırken bu kelimelerle biraz zaman geçir.
1. "Flanders Alanlarında" John McCrae tarafından
Özel bir doktor ve öğretmen olan John McCrae de ünlü bir şairdi. Çiçek açan haşhaşlarla kaplı WWI askerlerinin mezarlarını gördükten sonra, en ünlü şiiri olan Flanders Fields'te yazdı.
Flanders tarlalarında haşhaş esmesi
Haçlar arasında, satır sıra
Bu bizim yerimizi ve gökyüzünde işaretler.
Larks, hala cesurca şarkı söylüyor, uçuyor, Aşağıdaki silahların arasında kıtlık duyuldu.
Biz ölüüz; kısa günler önce
Biz yaşadık, şafak hissettik, gün batımı parlamasını gördük, Sevdik ve sevildik ve şimdi yalan söylüyoruz
Flanders alanlarında.
Kavgamızı düşmanla alın!
Size başarısız ellerden atıyoruz
Meşale; yüksek tutmak için senin ol!
Eğer bize olan inancı kırırsan, ölen
Haşhaş büyüdüğü halde uyumayacağız
Flanders alanlarında.
2. "Vigil Garip Ben Bir Gece Sahada Kaldı" Walt Whitman tarafından
Leaves of Grass, Walk Whitman gibi çığır açan eserler ile tanınan bir Amerikan şair, aynı zamanda İç Savaşın dehşetinin yaşamı boyunca ortaya çıktığını gördü. Bu şiirde, anlatıcı savaşa katledilen bir asker düşünür.
Vigil garip bir gece sahada tuttu;
Sen oğlum ve yoldaşım o gün benim tarafıma düştüğünde, Bir bakış ben ama hangi sevgili gözlerinin geri döndüğünü bir bakışla geri verdim asla unutmayacağım
Eline bir dokunuşla benim çocuğuma, oğlan, uzanıp yere uzanırken,
Daha sonra savaşta, hatta itiraz edilen savaşta, savaşta hız verdim.
Gecenin geç saatlerine kadar tekrar rahatladığım yere kadar rahatladım
Seni ölümün bu kadar soğuk bulmuş sevgili yoldaşım, vücudunun cevap veren öpücüklerin oğlunu buldu, (bir daha asla yanıt vermez)
Yüzünü yıldız ışığında korkuttu, sahneyi merak ettim, ılımlı gece rüzgarı esti, Uzun zamandır orada ve sonra nöbette durdum, etrafımda loş bir şekilde savaş alanı yayılıyordu.
Vigil harika kokulu sessiz gecede orada harika ve can sıkıcı,
Ama gözyaşı düştü, uzun zamandır çekilmiş bir iç bile bile değil, uzun, baktım, Sonra yeryüzünde kısmen uzanmış yan tarafınıza oturdu çenemi ellerime yasladı, Seninle tatlı saatler geçirmek, ölümsüz ve mistik saatler geçirmek seninle en tatlı yoldaşım, gözyaşı değil, tek kelime değil, Sessizlik, sevgi ve ölüm tehdidi, senin için oğlum ve askerim için nöbet
Sessizce yukarı doğru yıldızlar yükselirken, doğuya doğru yenileri yukarı doğru çalındı, Vigil sizin için final cesur bir çocuk, (Seni kurtaramadım, hızlı, ölümündü, Seni sadık bir şekilde sevdim ve hayatını önemsedim, sanırım tekrar buluşacağız,)
En son gecenin karanlığına kadar, gerçekten de şafağın göründüğü gibi, Yoldaşım battaniyesine sardım, formunu iyi sardım, Battaniyeyi iyice katladı, dikkatlice başının üstüne ve dikkatlice ayağın altına sokarak, Ve orada ve sonra yükselen güneş tarafından yıkandı, oğlum mezarında, kaba kazılı mezarında, Gece nöbetimde garip, gece nöbeti ve savaş alanı loş, Yanıt veren öpücüklerin çocuğu için Vigil, (bir daha asla yanıt vermediğinde, bir daha asla)
Yoldaş için Vigil hızlıca katledildi, asla unutmam, uyandığım gün nasıl aydınlandı, Soğuk yerden yükseldim ve askerimi battaniyesine iyi katladım.
Ve düştüğü yere gömdüm.
3. "Dulce et Decorum Est" Wilfred Owen tarafından
Dünyaca ünlü bir şair olan Owen, savaşı deneyimlediği gibi yazan bir askerdi. En iyi bilinen eserlerinden biri olan bu şiir, savaşın korkunç gerçeklerini incelemektedir.
Çuval altındaki yaşlı dilenciler gibi bükülmüş çift, Diz çöküp, öksürük gibi öksürmek, çamurdan küfretmek, Perili fişeklere kadar sırtımızı döndük
Ve uzaktaki dinlenmelerimize doğru girmeye başladı.
Erkekler uykuda yürüdü. Birçok kişi botlarını kaybetti.
Ama topalladı, kanlı. Hepsi topal oldu; hepsi kör;
Yorgunluk ile sarhoş; çukurlara bile sağır
Yorgun, geride bırakılan beş Dokuzlar.
Gaz! Gaz! Çabuk, çocuklar!
Sakar kaskları tam zamanında takma;
Ama birileri hala bağırıyor ve tökezliyordu
Ve ateş veya kireç gibi bir adam gibi sersemlemiş …
Dim puslu puslu ve yeşil ışıklı
Yeşil bir deniz altında olduğu gibi, boğulduğunu gördüm.
Bütün rüyalarımda, çaresiz görüşümden önce, Bana daldı, boğuldu, boğuldu, boğuldu.
Bazı boğucu rüyalarda sen de hızlandırabilirsen
İçine attığımız vagonun arkasında
Ve yüzündeki beyaz gözleri izliyor
Asma yüzü, şeytanın günahlarından bıkmış gibi;
Her sarsıntıda kanı duyabilseydin
Köpük bozuk akciğerlerden gargara gel, Kanser gibi müstehcen, cud kadar acı
Aşağılık, masum dilleri incurable yaralar, -
Arkadaşım, bu kadar yüksek lezzetle söylemeyeceksin
Bazı umutsuz zafer için ateşli çocuklara, Yaşlı Yalan: Dulce et decorum est
Pro Patria Mori.
4. Carl Sandburg tarafından "Çim"
Bir Pulitzer Ödülü sahibi Sandburg, dehasıyla sözleriyle ödüllendirilen İsveçli bir Amerikan şairidir. Bu çalışmada, anlatıcı geçmiş savaşlara ve bunların kalıcı etkilerine yansımaktadır.
Austerlitz ve Waterloo'da cisimleri yükseltin.
Onları kürekle ve çalışmama izin ver -
Ben çimlerim; Ben hepsini korurum.
Ve onları Gettysburg'da kazıkla
Ve onları Ypres ve Verdun'a kazın.
Onları kürkün ve çalışmama izin verin.
İki yıl, on yıl ve yolcular şefe soruyor:
Bu yer neresi?
Şuan neredeyiz?
Ben çimlerim.
İzin verin çalışayım.
5. Herman Melville'in "Shiloh: A Requiem"
En çok Moby-Dick'in yazarı olarak bilinen Melville, aynı zamanda yetenekli bir şairdi. Bu çalışma, İç Savaştan büyük bir savaşa yapılan bir meditasyondur.
Hafifçe kayıyorsun, hala dönüyor, Kırlangıçlar alçaktan uçar
Bulutlu günlerde alanın üzerinde, Shiloh orman alanı
Nisan yağmuru alan üzerinde
Soched olanlar acı içinde gerilmiş olanlar
gecenin duraklaması ile
Pazar kavgasını takip etti
Shiloh kilisesinin etrafında-
Kilise çok yalnızdı, kütük inşa edilmiş.
Bu birçok ayrılık inlemesine yankılandı
Ve doğal dua
Ölmek üzere olan foemen orada birleşti.
Günaydın foemen, ama eve giden arkadaşlar …
Şöhret veya ülke en az onların bakımı:
(Bir mermi ne gibi aldatabilir!)
Ama şimdi yavaşlarlar, Onları üzerinde iken yutar, Ve hepsi Shiloh'ta saklanır.
6. John Greenleaf Whittier'den "1862 Savaş Savaşı"
Bir Quaker ve kölelik karşıtı olan Whittier, İç Savaş'tan ilham alan şiirleriyle tanınmaktadır. Bu şiir özellikle ölümcül bir savaş gününü anlatıyor.
Fırtına kuşu gibi savaş bayrakları uçuyor, Şarj trompetleri patlar;
Yine de gökyüzünde gök gürültüsü yokmuş.
Hiçbir deprem aşağıda çaba göstermez.
Ve, sakin ve sabırlı, Doğa tutar
Onun eski sözü iyi
Her ne kadar çiçek açsın ve yeşillik süpürse de
Savaş cehennem nefesidir.
Ve hala altın saatlerde yürüyor
Hasat mutlu çiftlikler sayesinde, Ve hala o meyve ve çiçeklerini giyer
Kollarındaki mücevherler gibi.
Ova sevinci ne demek
Havva ve sabahın bu neşesi, Tahıl sakalını sallayan neşe
Ve sarı mısır kilitleri?
Ah! gözler iyi gözyaşlarıyla dolu olabilir, Ve nefretle kalpler sıcaktır;
Ama daha da zorlu yıllar geçti, Ve doğa değişmez.
Acı çeken kederimizle gülümsüyor, Şarkılarla acı dolu bağırsaklarımız;
O çiçek ve yaprak tonu ile alay ediyor
Savaş alanının kıpkırmızı lekesi.
Yine de topun duraksasında
Tatlı şükran-mezmurunu;
Şüphe veya korku için Tanrı'ya çok yakın, O sonsuz sakinliği paylaşıyor.
Tohumun aşağıda güvende yattığını biliyor
Patlayan ve yanan ateşler;
Tüm kan gözyaşları için ektik
Zengin dönüşü bekler.
Bizimkinden daha net bir gözle görüyor
Acı çekmenin doğuşu, -
Çiçeklerine benzeyen kalpler, Mısır gibi olgunlaşın.
Oh, bize bunun gibi zamanlarda ver.
Gözlerinin vizyonu;
Ve tarlalarını ve meyve ağaçlarını hazırla
Altın kehanetlerimiz!
Oh, bize ince kulağını ver!
Bu fırtınalı yemeğin üstünde, Biz de tezahürat çanlarını duyardık.
İçinde barış ve özgürlüğü ara.
7. Gerard Manley Hopkins tarafından "Barış"
Bir şair ve rahip, Hopkins, doğadan insanlığa kadar her şey hakkında yazdı. Barış üzerine yapılan bu sessiz meditasyon özellikle Anma Günü için uygundur.
Ne zaman başaracaksın, Barış, vahşi ormancılığın, utangaç kanatların kapanması, Turun beni dolanıyor ve benim dallarım altında mı?
Ne zaman, ne zaman, Barış, olur mu Barış? İkiyüzlü oynamayacağım
Kalbimin sahibi olmak: Size bazen gelirim; fakat
Bu parça barış barışı, zayıf barış. Saf barış ne sağlar
Savaşların alarmları, göz korkutucu savaşlar, bunun ölümü?
Tabii ki, Barış'a ulaşarak, Rabbim yerine bırakmak gerekir
Bazıları iyi! Ve böylece Sabır'ı nefis bırakır.
Bu daha sonra Barış'a dalar. Ve ne zaman burada barış evi yapar
Yapması gereken işle geliyor, kakaya gelmiyor, Kuluçka gelip oturmaya geldi.
