İçindekiler:
- Kim olduğumu biliyorum
- Ben ilerliyorum
- Kendi Vergilerimi Yapabilirim
- Gerçek Arkadaşlarım Var
- Sevdim, Kaybettim Ve Beni Öldürmedi
- Ne istediğimi biliyorum
- Ne sevdiğimi biliyorum
- Ben her şeyi bilmiyorum ve ben de bununla iyiyim
Yaş sadece bir sayıdır veya insanlar size belirli numaranız büyümeye başladığında söyler. 30. doğum günümü hızlı bir şekilde yaklaşırken bulduğumda, şimdi yıllar yerine günlerce ölçülüyor, kendimi biraz heyecanlı buluyorum. Biliyorum, her kadın otuzlu yaşlarını korkutmasını söyleyen mesajlarla bombalandı. Çok genç yaşlardan itibaren, 30'umuz yumurtalıklarımızın büzüşüp öldüğü, erkeklerin varlığımızla ilgilenmeyi bıraktıkları zaman (ki bu, kadınların umurunda olması gereken tek şey). O Yaşı çarptığımızda "başarılı" (kimin tarafından ölçülür?), muhtemelen asla olmayacağımız resmi olur. 30 yaşında, iple çekecek bir şey kalmamalıydı. Hayat yerleşti ve yapılacak hiçbir şey yok. Ve ayrıca, yaşlanır ve çirkinleşiriz. Bu bize söylenen şey. Öyleyse 30 yaşını doldurmak çok korkunçsa, neden kucaklamak için sabırsızlanıyorum gibi hissediyorum?
Acayip saf değil ya da daha önce bilinmeyen bazı güven fonlarının devreye girmesini beklemiyorum; Hayatımın dramatik bir şekilde daha iyiye doğru değişmesini beklemiyorum; Hayatımda, bu yaş köşesine döndüğüm "sıradışı" mutlu beklentimi aydınlatacak olan ortaya çıkarmak üzere olduğum bir şey yok. Hayır, heyecanlanma nedenlerim oldukça standart şeyler. Dürüst olmak gerekirse, her kadının 30 yaşını dört gözle beklemesinin ya da gün geçtikten sonra sevinçle geriye dönüp bakmamasının nedenleri bunlar. Çünkü belki de, hayattaki en iyi şeyler hala geleceğimde. Olmasalar bile, en iyi şeylerin hala önde olduğuna inanmak her zaman biraz mantıklı gelmiyor mu? Belki, muhtemelen, umarım, yol burada bitmez. Ancak, 30 yaşına girdiğim için gerçekten heyecanlı olduğum bazı nedenler:
Kim olduğumu biliyorum
Tamam, bunun söylenecek çok klişe bir şey olduğunu anlıyorum, ancak bu listeden çıkarmak çok büyük bir gözetim olacak. Sonunda kim olduğunu bulmak, geleceği daha heyecanlı kılan bir şey var. 20 yaşına girdiğimde her şey açık uçlu bir soruydu. Bu zaman zaman özgürleşirken, benim için önemli olmayan şeylere çok fazla zaman ve enerji harcadığım anlamına da geliyordu. Daha yaşlı ve biraz daha akıllıca, zamanımı ve enerjimi kim olduğumla en iyi eşleşen şeylere harcamayı seçebiliyorum - ve kendimi ortaya çıkarmak sadece zamandan gelen bir şeydi. Belki de 20'li yaşlarınızda “dünyada her zaman” olduğunu hissetmek güzeldir, ama daha da hoş olan ne? 30'larınızdaki zamanınızı daha iyi kullanabilmeniz için kendinizi yeterince iyi tanımak.
Ben ilerliyorum
Olmak istediğim yerde değilim. Sonunda sahip olmak istediğim her şeye sahip değilim (çeviri: pasaportuma yerleştirmek için pullar ve sarılmaya devam eden insanlar). Ancak her gün ileriye dönük bir ivme için bir fırsat ve kendimi şimdi olmak istediğim yere götürmek için kendimi sonsuz derecede daha donanımlı hissediyorum. Kemerimde daha fazla alet var. Ben hayatımda daha iyiyim. 30 bir çeşit sona ermiş gibi hissediyordu ve şimdi yeni bir macera gibi geliyor ve bir tanesini daha iyi hazırlamaya başladım.
Kendi Vergilerimi Yapabilirim
Bu ve bunun gibi bir düzine şey yaşlanmayı dört gözle bekliyorum. Artık altılı paket abs alamayabilirim, ancak 20'li yaşlarımda sahip olmadığım zorluklarla başa çıkma konusunda kesin bir bilgi ve anlayışa sahibim.
Gerçek Arkadaşlarım Var
Kızım küçükken, tanıştığı her yeni çocuk “en iyi arkadaşı” idi ve başka türlü söyleyemedi. Sanırım bir dereceye kadar hepimiz böyle. Gençliğimizde, sevdiğimiz insanların sonsuza dek seveceğimiz insanlar olduğunu düşünüyoruz. Şu an sahip olduğum arkadaşların, gerçek hayattaki şeye katlanan arkadaş olması beni heyecanlandırıyor. İleri derecelerimizi almak, ayrışma ayrılıkları ve cenaze törenlerine katılmak gibi büyük anları birlikte geçirdik. Her şey için her zaman ve her zaman orada olacağımızı bilmemiz için yeterli hayatımızı ve duygularımızı harcadık.
Sevdim, Kaybettim Ve Beni Öldürmedi
Gençlerinizde ve 20'li yaşlarda sizi öldüreceğini düşündüğünüz bazı duygusal olaylar var. Bir noktada veya başka bir yerde, onsuz yaşayamayacağınız insanlar olduğu konusunda çok emin hissediyorsunuz. Sonra üşüdün, sabah saba düştün ve onlarsız yıl yaşadığınızı ve sizi ezmediğini fark ettiniz. İyi anılar hakkında gülümseyebilir ve gerisini bırakabilirsiniz.
Ne istediğimi biliyorum
İsteklerim, hırsım ve elde edeceğim hedeflerim var. Belki kariyerimde bazılarının söylemem gerektiği kadar ileride değilim ama ne istediğimi biliyorum ve peşinden gidiyorum.
Ne sevdiğimi biliyorum
Yatak odasında, mutfakta veya mesleki hayatımda olsun, tam olarak ne istediğimi biliyorum ve net bir şekilde iletişim kurabiliyorum. Yine de, bazen hala istediklerimi etkileyiciden daha az belirgin olan bir çığlık ile iletişim kurmaya başlıyorum, ama yine de, en azından neye bağırdığımı biliyorum.
Ben her şeyi bilmiyorum ve ben de bununla iyiyim
Bunun 30 yaşına gelmekten heyecan duymanın standart nedeni olmadığını fark ettim, ancak anlayışın ilerleyişi oldu. 5 yaşımdayken, her şeyi bildiğime ve tamamen kontrolümde olduğuma inanıyordum. 16 yaşımdayken, pozitif çıkmıştım, etrafımdaki herkesten daha çok şey biliyordum. 30'dan birkaç gün sonra, bilmediklerimin engininde gülerim. Çünkü derin, geniş ve hayal edebileceğim her şeyden daha büyük. Ama bu eğlencenin yarısı. 20'li yaşlarımda bir şey öğrendim, öğrenecek daha çok şey var. Ve daha heyecan verici ne olabilir?
